زندان

لیست زیر، دسته بندی کلی انواع مختلف بازداشتگاه ها وزندان هاست :

- زندان ها و بازداشتگاه ها
- مجرمان زیادی وجود دارند که به حبس محکوم می شوند. بطور کلی، زندان ها تشکیلاتی هستند که توسط دولت اداره می شوند. - طراحی یک زندان بسته به انواع زندانیان و شرایط قانونی آن دولت انجام می شود. تمام زندانیان باید از ملزومات اولیه مانند غذا، آب و سرویس بهداشتی بهره مند شوند. برخی زندانیان حتی این اجازه را دارند که رادیو، تلویزیون، کتاب و غذای اضافی نیز در سلول خود داشته باشند. برخی دیگر از زندانیان از نظر ارتباط با دیگران و دسترسی به یک حیاط بیرونی، استفاده از باشگاه ها داخلی و دیگر امکانات دارای محدودیت یا آزادی عمل می باشند. - به بسیاری از زندانیان اجازه داده می شود تا خانواده، دوستان و وکلای خود را ملاقات کنند ولی این ملاقات تحت نظارت و قوانین خاصی انجام می گیرد.

- زندان ها و بازداشتگاه های خصوصی
برخی از زندان ها و بازداشتگاه ها در امریکا توسط دولت اداره نمی شوند، بلکه توسط افراد و شرکت های خصوصی دارای قرارداد با دولت اداره می شوند. بطور کلی، زندان های خصوصی بصورت برنامه روزانه برای زندانیان و تماس محدود با بیرون کار میکنند.

- زندان های با امنیت بسیار بالا
خطرناک ترین زندانیان معمولاً در این زندان ها که بعنوان Super Maximum Security یا Control Unit نامیده می شوند، نگهداری می شوند. بسیاری از این نوع زندان ها زندانیان را بیست و دو تا بیست و سه ساعت در روز در زندان های انفرادی با امنیت بسیار بالا نگهداری میکنند. البته دسترسی به مبادی سلامت جسمی و روانی، کتاب و مسائل مذهبی برای آنها مهیاست.

- بازداشتگاه های با نظارت مستقیم
این بازداشتگاه ها، که گاهی بازداشتگاه های نسل جدید خوانده می شوند، زندانیان را در واحد هایی در پیرامون یک فضای چند کاره نگهداری می کنن که برخلاف حالت سنتی ردیف سلول هاست. روشن است که این نوع زندان ها برای نگهداری زندانیان خطرناک مناسب نمی باشد، چراکه فضاهای تعامل مشترک ممکن است باعث وقوع جرم های دیگر شود.

- بازداشتگاه های ناحیه ای
این بازداشتگاه ها بین دو یا چند حوزه قضایی شکل می گیرند. در برخی مواقع، بازداشتگاه ناحیه ای ممکن است فقط مجموعه های تادیبی و بازپروری باشند. در حالتی دیگر، یک دستگاه قضایی ممکن است زندان مخصوص به خود را داشته باشد، ولی برخی از زندانیان را به مجموعه های ناحیه ای ارسال کند.

- تاسیسات بهداشت روانی ایمن
وقتی مشخص گردد که زندانی مجنون است یا از نظر ذهنی ناتوان است، معمولاً مدت حبس خود را در تاسیسات بهداشت روانی سپری میکنند به زندان معمولی فرستاده نمی شوند. هدف از این تاسیسات خاص دوگانه است: اطمینان از امنیت دیگران در صورتی که زندانی خطرناک باشد و همچنین اطمینان از اینکه زندانی توجه و درمان کافی را در خصوص ناتوانی ذهنی خود دریافت میکند.

- اردوگاه زندان
اردوگاه های تادیبی، جایگزین هایی برای زندان هستند که ترکیبی از آموزش های فیزیکی ارتشی و مشاوره روانی می باشند. - در برخی نواحی، زندانیان ممکن است برای اردوگاه داوطلب شوند و یا از حضور در اردوگاه انصراف دهند. - هدف بسیاری از این اردوگاه ها بازپروری است. اردوگاه ها معمولاً بر القا و ایجاد رفتار مثبت در زندانیان متمرکزند. - پس از آزادی از اردوگاه، بسیاری از زندانیان تحت نظر دپارتمان بازپروری قرار می گیرند. بسیاری از زندانیان حاضر در اردوگاه ها، زمان کمتری نسبت به دیگر زندانیان در زندان های معمولی محبوسند و پس از مدت کمی به مراکز بازپروری فرستاده می شوند.

طراحی زندان - آنالیز اولیه جمعیت زندان

آنالیز اولیه جمعیت زندان :
معمول ترین روش مورد استفاده برای تحیلی ظرفیت و جمعیت زندان، بر اساس تخت-روز و جمعیت متوسط روزانه می باشد.

روش تخت-روز
تخت روز ها، همانطور که از نامش مشخص است، نشانگر مجموع کاربرد تخت های زندان توسط جمعیت مشخص شده میباشند که بصورت زیر محاسبه می شود:تعداد پذیرش × طول متوسط اقامت = تعداد کل تخت-روز ها


دقت کنید که این فرمول نشانگر تعداد پذیرش و ترخیص زندان است و نشانگری برای تک تک افراد نیست.
با محاسبه تخت-روزها برای جمعیت کل یا جمعیت مشخص شده درون زندان، جزئیات دیگر در مورد نحوه استفاده از سایر منابع مشخص می شود. برای مثال:۱۰۰۰ ترخیص × ۱۰ روز متوسط اقامت = ۱۰۰۰۰ تخت-روز
۵۰ ترخیص زندانیان بیمار روانی × ۵۰ روز متوسط اقامت = ۲۵۰۰ تخت-روز
داده های تخت-روز برای جمعیت مشخص را می توان بصورت تعداد کل یا درصدی از تخت-روزهای موجود نمایش داد، و می توان اطلاعاتی را در مورد منابع مربوطه مورد نیاز آن گروه بدست آورد.
برای مثال:۵۰ ترخیص زندانیان بیمار روانی × ۵۰ روز متوسط اقامت = ۲۵۰۰ تخت-روز
۲۵۰۰ تخت روز زندانیان بیمار روانی / ۱۰۰۰۰ تخت-روز = ۲۵% از تخت-روز های این جمعیت
۷۰۰ ترخیص زندانیان با قرار وثیقه × ۲ روز متوسط اقامت = ۱۴۰۰ تخت-روز
۱۴۰۰ تخت-روز برای زندانیان با قرار وثیقه / ۱۰۰۰۰ تخت-روز = ۱۴% تخت-روز برای این جمعیت

سپس این اطلاعات در مورد کاربرد نسبی منابع را می توان برای تعریف نواحی تغییر سیاست استفاده کرد. در این مثال، یک گروه بسیار کوچک از زندانیان بیمار روانی در حال استفاده از میزان قابل توجهی از منابع می باشند، پس کاوش در علت تاخیر رسیدگی به افراد این گروه لازم به نظر می رسد. در این مورد، زندانیان با قرار وثیقه، طول متوسط اقامت ۲ روز، فشار چندانی بر منابع وارد نمی کند، ولی ممکن است این سوال پیش آید که آیا آیا تمام این ۱۴۰۰ زندانی آیا واقعاً لازم است که اصلاً به زندان انتقال داده شوند با علم به اینکه بعد از ۴۸ ساعت قرار است به اجتماع باز گردند؟

برای محاسبه کاربرد تخت:
۱ – بازه زمانی مورد مطالعه را انتخاب کنید (برای مثال، یک سال، شش ماه، …)
۲ – جمعیت مورد تحلیل را انتخاب کنید (ناقضان حسن رفتار، عفو مشروطی ها، پیش از محاکمه ها، …)
۳ – عوامل دیگر مورد نیاز برای تحلیل را انتخاب کنید (سطح خطر، نژاد، جنس، سن، …)
۴ – اطلاعات مربوط به جمعیت، آمار و طول اقامت را در مورد تمام ترخیص ها در بازه منتخب جمع آوری کنید. می توانید از آماری استفاده کنید که تمام موارد و بازه های زمانی را در بر گیرد.
۵ – برای تمام آمارها یا نمونه ها، تخت-روز را با توجه به طول اقامت محاسبه کنید.
۶ – برای جمعیت مورد نظر، طول اقامت ها را جمع کرده و درصد تخت-روز مورد استفاده آن گروه را مشخص کنید.
برای مثال، برای بررسی تعداد کل تخت-روزها برای زندانیان بومی یک شهر، اگر ۵ مورد باشد:

الف: تعداد کل تخت-روزها = ۱۰ روز + ۷ روز + ۳ روز + ۲۰ روز + ۴۰ روز
ب: تعداد کل تخت-روزها = ۵ مورد × ۱۶ روز بطور متوسط = ۸۰ تخت-روز و سپس کاربرد منابع مربوطه را حساب کنید:۸۰ تخت-روز برای زندانیان بومی شهر / ۱۰۰۰۰ تخت-روز = ۸/۰%
۷– این فرآیند را می تواند به کرات برای تمام جمعیت های مورد نظر و بازه های زمانی مختلف تکرار کرد.
۸ – متوسط طول اقامت (ALOS) همچنین معیاری کاربردی برای مقایسه جمعیت های مختلف در زمان است. برای مثال، اگر ALOS برای عفو مشروطی ها در چند سال گذشته، سالانه افزایش پیدا کند، نشانگر این است که تاخیر یا کم کاری در پردازش پرونده های این بخش وجود دارد.

خصوصیات زندان بهتر :

هدف در این مجموعه مطالب کمک به ایجاد زندان های کوچک و متوسط مقیاس با کیفیات بهتر و کارآمدتر است. از آنجایی که این عبارات می توانند معانی مختلف برای افراد مختلف داشته باشند، باید از ابتدا تعریف شوند.

یافته های تحقیقاتی در مورد زندان های کوچک نشان می دهد که زندان های بهتر و کارآمدتر، اساساً زندان هایی هستند که نیازهای اولیه ساکنان، کاربران و دارندگان را از نظر ایمنی، امنیت و کارآیی برآورده می کنند. مخصوصاً، ارزیابی زندان های قدیم و جدید نشان می دهد که خصوصیات زیر حداقل های ضروری برای داشتن یک زندان بهتر و کارآمدتر است.

شاخصه های عملکردی

- کارکنان کافی و مناسب، شامل کارکنان شیفتی و کارکنان زن برای زندان های زنانه
- پرسنل آموزش دیده در امور زندان
- وجود سیاست های مکتوب و روالهای کاری
- مراقبت و پایش دائمی زندانیان، و نظارت شیفتی
- برنامه ها و هماهنگی های لازم که طی آن ها روی رفتار زندانی ها تاثیر داشته باشد
- وجود قوانین زندان و روال های انتظامی
- پرسنل کافی و سرمایه کاری قبل از بازگشایی مجتمع جدید موجود باشد

شاخصه های معماری

- ظرفیت کافی، شامل انواع صحیح ظرفیت جهت ایجاد امکان طبقه بندی و انعطاف پذیری در استفاده از ظرفیت
- دید بصری نواحی تجمع از پست های ثابت
- انتخاب اندازه سلول و خوابگاه مناسب با نوع زندانی، ترجیحاً با تاکید بر روی سلول های تک نفره
- کنترل سطوح صدا و جلوگیری از برخورد های بصری - پیش بینی محیط سالم (فضا، دما، نور، رنگ، رطوبت) برای کار و زندگی زندانیان
- نیاز حداقل به اتکا روی مراقبت الکترونیکی، مخصوصاً تلویزیون مدار بسته (CCTV)
- پنجره های بیرونی سلول بخوبی طراحی و جزئیات دهی شده
- سازماندهی فضایی که جریان فعالیت های را بجای درون گرا کردن، هدایت کند.
- فضای ذخیره سازی کافی - انطباق با برخی از استانداردهای سازمانی - قابل توسعه هم از نظر ظرفیت و هم از نظر سرویس های پشتیبانی
- قابلیت نگهداری با استفاده از خدمات محلی و تجهیزات موجود در محل

نقش و دلایل ایجاد برنامه فیزیکی در طراحی زندان

نقش برنامه فیزیکی در طراحی زندان :

در بسیاری از جوامع ارزش و نیاز به برنامه فیزیکی قبل از طراحی نادیده گرفته می شود. وقتی ساخت یک مجموعه زندان جدید الزام پیدا کند، این جوامع خواستار حرکت سریع بسوی یک راهکار می باشند. استخدام یک معمار برای شروع ترسیم پلان ها، خرید یک طرح پیشنهادی یا امضای یک پیمان طراحی-ساخت بر پایه بودجه و تخمین تعداد تخت های مورد نیاز، این خواسته جامعه را برآورده می کند.

متاسفانه، زندانی که بدون برنامه ریزی پیش از طراحی ساخته شود، از همان زمان گشایش دارای مشکلاتی خواهد بود. این مجموعه شاید بسیار کوچک بوده و به سرعت دچار ازدحام شود. یا شاید آنقدر بزرگ باشد که نگهداری و استفاده از آن بسیار گران تمام شود. قابلیت های مهم طراحی مانند توانایی دید به نواحی زندگی زندانیان از یک نقطه کنترلی واحد یا حرکت ساده در ساختمان ممکن است نادیده گرفته شوند. فضاهای پشتیبانی ممکن است نامناسب بوده یا اصلاً موجود نباشند. شاید ساختمان فاقد تجهیزات و قابلیت های مهم باشد و ممکن است از مصالحی نامناسب ساخته شود. ساختمان کامل شده ممکن است چیزی نباشد که ارگان دولتی انتظار در قبال بودجه یا عموم مردم در قبال مالیات پرداختی انتظار آن را داشتند. وقتی این مشکات در سازه ای به اهمیت و با استفاده دائم مانند زندان دیده شود، ارگان های محلی باید برای سالیان سال منتظر عواقب و پیشامدهای آن باشند.

چیزی که این جوامع از فرآیند ساخت چنین ساختمانی حذف کرده اند، برنامه ریزی قبل از طراحی یا برنامه فیزیکی است.
کاری که باید معمار قبل از برداشتن قلم طراحی انجام دهد. این برنامه ریزی اولیه باید تعدادی سوالات مهم را پاسخگو باشد:

- زندان باید چند تخت داشته باشد؟ چند زندانی قرار است وارد آن شوند و چه زمانی بازگشایی می شود و در آینده چه اتفاقاتی در آن خواهد افتاد؟
- چند نوع و چه نوع زندانیانی قرار است در زندان باشند و جداسازی آنها چگونه است؟
- چگونه بر زندانیان نظارت خواهد شد؟
- گزینه های موجود از نظر نوسازی، توسعه یا ساختمان جدید کدامند؟
- زندان چگونه باید با دیگر عملکردهای قانونی مرتبط با جرائم در ارتباط باشد؟
- چه برنامه ها و خدماتی از طرف زندان ارائه خواهد شد و تا چه زمان و حدودی پیش خواهد رفت؟
- چند نفر پرسنل مورد نیاز خواهد بود؟
- چه نوع فضاهایی باید در زندان وجود داشته باشد؟ اندازه آنها چقدر باید باشد؟ چگونه باید در کنار هم قرار گیرند؟
- چه میزان و چه نوعی از قابلیت های توسعه باید در زندان پیش بینی شوند؟
- چه میزان هزینه ساخت و کاربری برای زندان در نظر گرفته شده است؟

دلایل برنامه ریزی فیزیکی در طراحی زندان :

طراحی نیاز به زمان، تلاش و پول دارد. چرا باید دستگاه های قضایی به خود زحمت برنامه ریزی و طراحی را بدهند و یک زندان دیگر مشابه نمونه های موجود نسازند؟ در ادامه برخی از دلایل این کار را خواهیم دید.

- این شاید تنها شانس در یک دوره اداری باشد تا جهت گیری یک مجتمع را که باید حداقل ۳۰ یا ۴۰ سال دوام داشته باشد، تعیین کرد. برنامه ریزی قبل از طراحی، تاثیر بسزایی رو تصمیم های بزرگی دارد که در حال اتخاذ می باشند.
- برنامه ریزی به ادارت محلی این امکان را می دهد تا کنترل فرآیند را در دست گرفته و مطمئن شوند که زندان ساخته شده همانی است که مورد نیاز است.
- برنامه ریزی وسیله ای است برای رسیدن به پشتیبانی سیاسی و عمومی از پروژه. بدین ترتیب از خوابیدن پروژه هنگام صرف پول برای ساخت جلوگیری می شود.
- ایده های صرفه جویی در پول، که ممکن نیست در زمان طراحی مشخص شوند، می توانند در فاز مطالعات قبل از طراحی تعیین شوند. برای مثال، ایجاد یک برنامه غیر زندانی یا قرارداد برای غذا و سرویس شستشو بجای صرف هزینه برای فضا و تجهیزات.
- معماران یا سازندگان طرح، مهم نیست که چقدر در طراحی زندان مجرب باشند، بدون مطالعات قبل از طراحی، واقعاً نخواهند فهمید که چه باید طراحی کنند که نیازهای دستگاه قضایی را برطرف کند. در پی آن، باید با توجه به دیدگاه خود از زندان کار طراحی را انجام دهند، نه اینکه از دیدگاه مشتری و در این مسیر ممکن است ویژگی های مورد نظر عوامل محلی را نادیده بگیرند.
- هزینه مطالعات و برنامه ریزی قبل از طراحی در مقابل هزینه های طراحی و ساخت و بهره برداری از زندان بسیار ناچیز است. هزینه این فاز معمولاً یک چهارم یا نصف ۱% از هزینه کل پروژه است.

چون پول و اعتبار در یک زندان سهیم است، ادارات محلی به خود و بالادست های خود متعهدند تا موارد ضروری را که برنامه ریزی قبل از طراحی مشخص می کند، در نظر بگیرند و نباید از همان ابتدای کار به طراحی، خرید نمونه های اولیه یا فاز طراحی ساخت ابتدایی وارد شوند.

معماري زندان هاي مدرن و مزاياي زندان هاي عمودي

- معماري زندان هاي مدرن :

سهيل حجتي : بررسي ها نشان مي دهد تاكنون در زمينه معماري زندان هاي كشور، توجه جدي صورت نگرفته است. حال آن كه به عنوان يك فارغ التحصيل رشته معماري معتقدم مي توان با طراحي جديد معماري زندان ها شرايط بهتري از نظر علمي، فرهنگي و حتي آسايش زندانيان فراهم كرد، بنابراين نام اين زندان را «زندان آزادي» گذاشتم.

چرا آزادي؟
کلمه آزادي به طور دقيق نقطه مقابل زندان و حبس مي باشد که با تکيه بر اين تضاد سعي بر ايجاد اميد در اين زندان و اميد به زندگي پس از زندان در ميان زندانيان شده است. چرا که افراد مي توانند با تکيه بر اميد سعي در بهتر کردن شرايط خود در زندان نمايند. براي بررسي موضوع انتخاب سايت مناسب براي احداث زندان مورد نظر بود که پس از بررسي هاي گوناگون به آينه ورزان در نزديکي دماوند رسيدم.

چرا آينه ورزان؟
دليلي که محل سايت زندان آينه ورزان انتخاب شد را مي توان دوري از ازدحام و دود و شلوغي شهرها در نظر گرفت که همراه با آب و هواي خوب اين منطقه مي توان اميد داشت که از لحاظ روحي و رواني در زنداني تاثير بسزايي بگذارد.پس از بررسي نکات اوليه براي زندان و در نظر گرفتن خواسته هاي موجود وقت آن بود که به فرم و سازه زندان بپردازم و درطي اين روند (روند طراحي) به شکلي از زندان ها رسيدم به نام زندان هاي عمودي.

چرا زندان هاي عمودي؟
اساس اين موضوع که چرا زندان ها را در ارتفاع بسازيم بر آن بود که بتوان با کمترين درصد فضاي اشغالي به بيشترين سطح بازدهي برسيم. در توضيح مي توان گفت که مقدار فضاي موجود در کره زمين محدود است و بنا به همين موضوع بايد تلاش شودکه حداقل فضاي زمين را اشغال و بيشترين بازدهي را کسب کرد.

- مزاياي زندان هاي عمودي :

1 - امنيت:
به دليل ارتفاعي که زندان از سطح زمين دارد بسيار امنيت بالاتري نسبت به زندان هايي که در راستاي افق ساخته مي شود دارد و تقريباً درصد فرار از زندان را نيز مي توان به صفر رساند.

2- دسته بندي:
در زندان هاي عمودي مي توان هر طبقه از زندان را به نوع خاصي از جرم ها اختصاص داد و بندهاي مختلف را بسيار راحت تر در طبقات جاي داد که اين موضوع موجب سهولت فراوان براي دسته بندي زندانيان مي گردد.

3- هزينه و زمان:
هزينه ساخت زندان ها در ارتفاع بسيار کمتر از زندان هايي است که در راستاي افق ساخته مي شوند. حال آنکه مدت زمان کمتري براي ساخت اينگونه زندان ها مورد نياز است.

4- نيروي انساني:
با توجه به اينکه بندها را مي توان در طبقات جداسازي کرد نيروي انساني کمتري پس براي حفظ امنيت محيط زندان مورد نياز است و مي توان با کم کردن نيروي انساني در موارد بسياري مانند هزينه اين نيرو صرفه جويي به عمل آورد.

5- پلان شهري:
در ساخت زندان هاي عمودي به اين نکته بايد توجه داشت که اينگونه زندان ها قابليت آن را دارند که بدون آسيب رساندن به پلان شهري و بافت در آن جاي گيرد و همچنين از طرفي موجب آن مي شود که زنداني آمادگي حضور در اجتماع را پس از طي دوران محکوميت در زندان کسب کند.

6- فضاي زمين:
در آخر به اين نکته بايد توجه داشت که فضاي کره زمين روز به روز کمتر و محدودتر مي شود و در آينده نياز مبرم به فضاهاي عمومي براي همه جوامع حس مي شود. پس از بررسي و رسيدن به فرم و سازه مطلوب که نتيجه آن در 2 برج 13 طبقه خلاصه شد وقت آن بود که به نيازهاي زندانيان در زندان توجه شود. براي رسيدن به اين موضوع سعي بر آن بوده که با قرار دادن امکاناتي نظير سلف سرويس، سالن هاي ورزشي،کارگاه هاي مختلف آموزشي مانند کارگاه چوب بري، کلاس هاي آموزشي، کتابخانه، سايت کامپيوتري و سالن آمفي تئاتر براي فضاهاي عمومي و براي سلول هاي انفرادي امکاناتي نظير سرويس بهداشتي، تخت، ميز مطالعه و تلويزيون قرار مي دهيم. تمامي موارد ذکر شده و امکانات زندان را در 4 پل ارتباطي بين 2 برج مي توان جايگذاري کرد تا سعي بر آن شود که زنداني تمام نيازهاي خود را فقط و فقط در خود ساختمان زندان تامين کند و بي نياز از محيط اطراف باشد.